در دنیای تشخیص بالینی، شناسایی دقیق بیماری‌های مزمن هم برای بیمار وهم برای پزشکان بسیار پراهمیت است. دکتر ماریا سالیناس، رئیس بخش آزمایشگاه بالینی در بیمارستان دانشگاه سان خوان در آلیکانته، اسپانیا، به کشف یکی از این “بیماری‌های پنهان” از طریق فناوری پیشرفته کمک می‌کند که به پزشکان در تصمیم گیری بهتر کمک می‌کند.

آرتریت روماتوئید (RA) یکی از بیماری‌های خودایمنی شایع است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. تشخیص زودهنگام ودرمان، کلیدی برای بهبود نتایج بیمار است. با این حال، تشخیص RA بسیارچالش برانگیز است زیرا به ارزیابی کامل از جمله معاینات فیزیکی، نشانگرهای التهابی و آزمایش‌های آنتی‌بادی‌های خودایمن آزمایشگاهی پزشکی نیاز دارد.

RA یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی به بافت ‌های خود بدن حمله می‌کند. برخلاف استئوآرتریت که در اثر سایش مفاصل ایجاد می‌شود، آرتریت روماتوئید به طور خاص پوشش مفاصل را هدف قرار می دهد و منجر به تورم دردناک، فرسایش استخوان و تغییر شکل مفصل می‌شود. التهاب ناشی از این بیماری می‌تواند سایر قسمت‌های بدن را نیز تحت تاثیر قرار دهد. اگرچه در حال حاضر صنعت داروسازی موفق به ارایه داروهای بهتری برای درمان ارایه داده است، اما موارد شدید آرتریت روماتوئید همچنان می‌تواند منجر به ناتوانی جسمی شود.

دکتر ایمی کهل، روماتولوژیست در شهر لس آنجلس، بر اهمیت یک ارزیابی جامع برای بیماران مبتلا به درد و تورم مفاصل تاکید می کند. در حالی که آزمایش‌های سنتی مانند ESR و پروتئین فاز التهابی (CRP) به ردیابی پیشرفت بیماری کمک می‌کنند، تشخیص قطعی RA متکی بر آنتی‌بادی‌های خودایمنی خاص – فاکتور روماتوئید (RF) یا  anti-CCP است.

(خلاصه ای از مقاله Medscape Medical NEW)