تشخیص دقیق و سریع عفونت های کلستریدیوم دیفیسیل (CDI) در آزمایشگاه ها هنوز چالش قابل توجهی است. CDI مسئول 15-25٪ موارد اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک (AAD) که در بیمارستان ها شیوع بسیاری دارد.
این باکتری دارای دو عامل ویرولانس اصلی، توکسین A و توکسین B است که به ترتیب توسط ژن های tcdA و tcdB بیان می شوند. همانطور که قبلا اشاره شده است CDI یک عامل اصلی عفونت های ناخواسته بوده و یکی از علل اصلی اسهال مرتبط با مصرف بیش از حد آنتیبیوتیک و انتروکولیت با غشای کاذب در سراسر جهان است. علائم ممکن است از بدون علائم تا اسهال خفیف، کولیت شدید و کولیت اولسراتیو را شامل شود. عوامل پرخطر برای CDI شامل استفاده قبلی طولانی مدت از آنتی بیوتیک، سن بالای 65 سال و بستری در بیمارستان به مدت طولانی است.
چندین روش تشخصی آزمایشگاه برای تشخیص CDI وجود دارد، از جمله آزمون ایمونواسی آنزیمی (EIA)، گلوتامات دهیدروژناز (GDH)، آزمون سیتوتوکسیک (CA)، کشت توکسین ژنی و آزمایش ملکولی PCR. در میان این روش ها، آزمایش ملکولی PCR حساسیت و اختصاصیت بالایی نسبت به سایر روشها برای تشخیص حضور ژن های توکسین A یا توکسین B در عفونت های کلاستریدیومی مورد استفاده قرار میگیرد.
آزمایشگاه تشخیص طبی و تخصصی پیوند با استفاده از روش تشخیص ملکولی Real-time PCR در کمتر از ۴۸ ساعت پس از دریافت نمونه، نتیجه درخواست آزمایش Clostridium difficile Toxin A, B & binary Multiplex PCR را ارایه میدهد.