شواهد اندکی از ارتباط مستقیم بین علائم مشکلات ادراری و سرطان پروستات وجود دارد.
به گفته کارشناسان دانشگاه کمبریج، مردانی که در مراحل اولیه و قابل درمان سرطان پروستات هستند، فرصت طلائی تشخیص سرطان خود از با وجود کمبود شواهد علمی و تکیه بر دستورالعملهای ملی بر علائم ادراری از دست میدهند. سرطان پروستات شایع ترین نوع سرطان در مردان است. بر اساس تحقیقات مرکز سرطان انگلستان، سالانه بیش از 52000 مرد مبتلا به سرطان پروستات تشخیص داده می شوند و بیش از 12000 مورد مرگ و میر بعلت سرطان پروستات وجود دارد.
بیش از سه چهارم (78 درصد) مردانی که مبتلا به این بیماری تشخیص داده شده اند برای بیش از ده سال زنده می مانند، اما این نسبت در طول دهه گذشته در بریتانیا به سختی تغییر کرده است، عمدتاً به این دلیل که بیماری در مراحل نسبتاً دیر تشخیص داده می شود. به عنوان مثال، در انگلستان، تقریباً نیمی از سرطان های پروستات در مرحله سوم از چهار (مرحله چهارم آخرین مرحله است) تشخیص داده می شود.
علیرغم شواهد کم و مستندات کم مبنی بر ارتباط بین علائم ادراری و سرطان پروستات، دستورالعمل های ملی، توصیه های بهداشتی و کمپین های بهداشت عمومی همچنان به ترویج این ارتباط ادامه می دهند. در یک بررسی که در BMC Medicine منتشر شد، محققان کمبریج استدلال میکنند که تکیه بر این ارتباط نه تنها مفید نیست، بلکه حتی ممکن است مردان را از انجام آزمایشهای اولیه و تشخیص سرطان بالقوه قابل درمان باز دارد.
وینسنت گناناپراگاسام، استاد اورولوژی در دانشگاه کمبریج و مشاور افتخاری اورولوژیست در Addenbrooke گفت: “وقتی بیشتر مردم به علائم سرطان پروستات فکر میکنند، به مشکلات ادرار کردن یا نیاز به دفع مکرر ادرار، به ویژه در طول شب فکر میکنند. این تصور نادرست، علیرغم شواهد بسیار اندک، چندین دهه ادامه داشته ، و به طور بالقوه از شناسایی موارد در مراحل اولیه جلوگیری می کند.”
بزرگ شدن پروستات می تواند باعث مشکلات ادراری شود که اغلب در پیام های بهداشت عمومی گنجانده شده است، اما شواهد نشان می دهد که به ندرت به دلیل تومورهای بدخیم پروستات است. در عوض، تحقیقات نشان می دهد که پروستات در موارد سرطان پروستات کوچکتر است. یک مطالعه اخیر – کارآزمایی UK PROTECT – حتی تا آنجا پیش رفت که نشان داد فقدان علائم ادراری ممکن است در واقع نشان دهنده احتمال بالاتر سرطان باشد.
برنامه های غربالگری یکی از راه هایی است که منجر به تشخیص سرطان ها اغلب در مراحل اولیه می شوند، اما نباید منجر به درمان مردان برای بیماری نسبتاً خوش خیم پروستات و افزایش فشار بر سیستم بهداشتی گردد.
آزمایش سرطان پروستات شامل آزمایش خونی است که به دنبال پروتئینی به نام آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) است که فقط توسط غده پروستات ساخته می شود. با این حال، همیشه دقیق نیست.تست شاخص سلامت پروستات یا همان prostate Health Index (PHI) یک روش محاسبه ای دقیق که شامل سری از آزمایشهای خونی از جمله PSA- free PSA- pro PSA و نسبتهای تحلیلی درخصوص این پارامتر است، به طور قابل توجهی دقیق تر از PSA به تنهایی در پیش بینی، کاهش هزینه های درمانی و انجام عمل بیوپسی موثر می باشد.
همانطور که تاکید شده است سرطان پروستات می تواند یک بیماری خاموش یا بدون علامت باشد، به ویژه در مراحل قابل درمان. انتظار برای علائم ادراری ممکن است به معنای از دست دادن فرصت برای ابتلا به بیماری در زمانی که قابل درمان است باشد.
آقایان نباید از صحبت با پزشک عمومی خود در مورد آزمایش و ارزش آزمایش PSA بترسند، به خصوص اگر در خانواده خود سابقه سرطان پروستات داشته باشند.
به گفته پروفسور گناناپراگاسام : «اگر مردان میدانستند که فقط به این دلیل که هیچ علامتی ندارند، لزوماً به این معنی نیست که سرطان ندارند، ممکن است تعداد بیشتری برای آزمایشها پیشنهاد شوند. این میتواند به معنای شناسایی تومورهای بیشتر در مراحل اولیه باشد و تعداد مردانی را که دیرتر به بیماریهای صعبالعلاج مبتلا میشوند را کاهش دهد.»